به خوابی هزار ساله نیازمندم تا فرسودگی گردن و ساق ها را از یاد ببرم و عادت حمل درای کهنه ی دل را از خاطر چشمها و پاها پاک کنم دیگر هیچ خدایی
از پهنه مرا به گردنه نخواهد رساند و آسمان غبارآلود این دشت را طراوت هیچ برفی تازه نخواهد کرد !
( زنده یادحسین پناهی )تاریخ: یک شنبه 27 مرداد 1392برچسب:حسین پناهی,اشعارزیبای زنده یادحسین پناهی,دلنوشته,جملات عاشقانه,خواب,خواب هزارساله,شعر زنده یادپناهیشعرعاشقانه,متن عاشقانه,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب